Τοκετός στο νερό

Τοκετός στο νερό

Ο τοκετός στο νερό εφαρμόστηκε στην Ελλάδα για πρώτη φορά απο τον χειρουργό γυναικολόγο – μαιευτήρα Γιάννη Μουζάλα το 1999. Πρόκειται για μια φιλική μορφή τοκετού η οποία έρχεται να ενισχύσει το οπλοστάσιο μας για τη διεξαγωγή του φυσικού τοκετού. Είναι μία μέθοδος πολύ φιλική για το παιδί και για τη μητέρα, λειτουργεί παυσίπονα στον οργανισμό και επιταχύνει τον τοκετό.

Ο τοκετός στο νερό όμως, δεν είναι πανάκεια και δεν έχει καμία σχέση με ένα μοντέρνο, glamour life style. Είναι μία καθαρά επιστημονική, καταξιωμένη, ασφαλής μέθοδος τοκετού, που εφαρμόζεται σε όλη την Ευρώπη και που εμείς στο “ΓΕΝΝΗΣΗ” την φέραμε πρώτοι στην Ελλάδα –μία ακόμα μέθοδος που δίνει τη δυνατότητα στη γυναίκα να γεννήσει φυσιολογικά.

Τοκετός στο νερό μπορεί να είναι κάθε τοκετός που δύναται να διεξαχθεί φυσικά, φυσιολογικά. Για να γεννήσει μία γυναίκα στο νερό απαιτούνται:

  • να είναι σύμφωνη και να το θέλει η ίδια η έγκυος,
  • να μην υπάρχουν αντενδείξεις δηλαδή να μην παρατηρείται παθολογία της κύησης (ισχιακό, δίδυμη κύηση, προεκλαμψία κ.ά.),
  • ένα καλά οργανωμένο μαιευτικό κέντρο.

Κάθε γυναίκα που μπορεί να γεννήσει φυσιολογικά, μπορεί να γεννήσει αν το επιθυμεί στο νερό. Δεν έχει κανένα νόημα να γίνει ένας παρεμβατικός τοκετός με χρήση νερού, δηλαδή επισκληρίδιος και χρήση νερού, καθώς είναι επικίνδυνο για ποικίλες μολύνσεις.

Γενικά, η φιλοσοφία του τοκετού στο νερό όπως και του φυσικού τοκετού είναι η φιλοσοφία των ελάχιστων και απόλυτα ενδεδειγμένων παρεμβάσεων.
Ο φυσικός τοκετός, και άρα και ο τοκετός με τη χρήση νερού, έχει αποκτήσει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ένα δικό του γυναικείο κοινό που είναι φιλικό ως προς αυτόν. Έγκειται όμως στην διάθεση των μαιευτήρων και των γυναικολόγων να αλλάξουν νοοτροπία, να φύγουν από τον παρεμβατικό τοκετό, ώστε να δοθεί στις γυναίκες η δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν και αυτό το όπλο για τον τοκετό τους.

Πλεονεκτήματα του τοκετού με τη χρήση του νερού 

  • Εξαιρετικά ευεργετικές επιδράσεις στη διαχείριση του πόνου και του χρόνου.
  • Μείωση έκκρισης αδρεναλίνης – κατεχολαμινών.
  • Αύξηση έκκρισης ενδορφινών – ωκυτοκίνης.
  • Αύξηση των θετικών ψυχολογικών παραμέτρων.
  • Ελάττωση άγχους, ιδιωτικότητα.
  • Μυοχαλάρωση – Αποτελεσματικότερες συστολές της μήτρας.
  • Διέγερση – Επιτάχυνση διαστολής τραχήλου.
  • Μεγαλύτερη διατατικότητα μαλακών μορίων.
  • Λόγω άνωσης, μεγαλύτερη δυνατότητα και ευκολία επιλογής κινήσεων και θέσεων.
  • Μικρή πτώση πίεσης.
  • Διευκόλυνση αναπνευστικού.
  • Βελτίωση κυκλοφορικού, καλύτερη αιμάτωση, οξυγόνωση μήτρας.
  • Εξοικονόμηση ενέργειας, μεγαλύτερη συνεργασία, λιγότερη κόπωση.