Όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης, από τη σύλληψη ώς τον τοκετό, και στη συνέχεια τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής, παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της απώτερης υγείας του ανθρώπου. Οι επιστήμονες συνεχίζουν να ερευνούν προκειμένου να καταλήξουν στο ιδανικό πρότυπο σίτισης της εγκύου και του βρέφους.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η σίτιση και η πρόσληψη βάρους της εγκύου (κυρίως κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης) μπορούν να επηρεάσουν την έκφραση των γονιδίων μας και με αυτόν τον τρόπο να επηρεάσουν με θετικό ή αρνητικό τρόπο την υγεία του εμβρύου όταν ενηλικιωθεί -και όχι μόνο τη δική του, αλλά και των μεταγενέστερων γενεών.
Παράγοντες που επηρεάζουν την έκφραση του ανθρώπινου γονιδιώματος όπως η υπερσίτιση (ή το αντίθετο, ο υποσιτισμός της εγκύου όπως έχει φανεί από επιδημιλογικές), επηρεάζουν την έκφραση μεγάλου αριθμού γονιδίων μας και προδιαθέτουν αργότερα στη ζωή, για εμφάνιση παχυσαρκίας, μεταβολικού συνδρόμου, καρδιαγγειακών επεισοδίων, υπέρτασης και νοσημάτων φθοράς.
Η παχυσαρκία της εγκύου, επιπρόσθετα, έχει συσχετιστεί τόσο με κίνδυνο προωρότητας όσο και με αυξημένου βάρους γέννησης. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο έχουν συσχετιστεί με υπερβαρότητα και παχυσαρκία αργότερα στη ζωή.
Σημαντικό ρόλο για τη μετέπειτα υγεία μας παίζει και το εντερικό μικροβίωμά μας, τα πάνω από 100 τρισεκατομμύρια μικροβιακά κύτταρα που έχουμε στον αυλό του εντέρου μας. Παράγοντες που διαταράσσουν το μικροβίωμα του ανθρώπου κατά τους πρώτους μήνες της ζωής είναι η γέννηση με καισαρική τομή, η λήψη αντιβιοτικών και άλλων φαρμάκων και ο ανεπαρκής μητρικός θηλασμός, όπως και ο λανθασμένος τρόπος σίτισης κατά την εισαγωγή στερεών τροφών.
Αλλάζουν οι κατευθυντήριες οδηγίες για τη βρεφική διατροφή
Με απόφαση του γενικού γραμματέα του υπουργείου Υγείας έχει συσταθεί ομάδα επιστημόνων που επεξεργάζεται την επικαιροποίηση των διατροφικών συστάσεων που αφορούν στην εισαγωγή στερεών τροφών στα βρέφη κατά το 2ο εξάμηνο της ζωής.
Η γενική σύσταση είναι η εξής: «Η εισαγωγή των στερεών τροφών συνιστάται να γίνεται στο 2ο εξάμηνο της ζωής, δηλαδή με τη συμπλήρωση των 6 μηνών ζωής, ενώ σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται πριν από τη συμπλήρωση των 4ων μηνών ζωής. Η σύσταση αυτή ισχύει τόσο για τα θηλάζοντα όσο και για τα μη θηλάζοντα βρέφη».
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο αποκλειστικός θηλασμός είναι η πλέον κατάλληλη τροφή για το βρέφος κατά τους πρώτους 6 μήνες της ζωής.
Δυστυχώς, όμως, στην Ελλάδα τα ποσοστά αποκλειστικού θηλασμού είναι χαμηλά. Στη χώρα μας θηλάζει ποσοστό περίπου 40% τον 1ο μήνα της ζωής, γύρω στο 25% στους 4 μήνες και μικρότερο από 1% στους 6 μήνες.
Εισαγωγή στερεών τροφών
- Οταν η μητέρα θηλάζει το βρέφος της αποκλειστικά, πρέπει να γίνεται με τη συμπλήρωση του 6ου μήνα της ζωής τότε που το μητρικό γάλα αδυνατεί πια να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες του βρέφους.
- Όταν το βρέφος δεν θηλάζει αποκλειστικά, οι στερεές τροφές μπορούν να αρχίσουν να χορηγούνται όταν το βρέφος είναι νευροαναπτυξιακά έτοιμο να τις δεχτεί.
Βέβαια, υπάρχει ένα απαγορευτικό όριο των 4 συμπληρωμένων μηνών, κάτω από το οποίο η χορήγηση στερεών τροφών εμπεριέχει κινδύνους (αλλεργία κ.ά.).
Οι τροφές που προηγούνται θα πρέπει να είναι πλούσιες πηγές σιδήρου, όπως είναι το κόκκινο κρέας, το αυγό και το ψάρι. Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για πολλές λειτουργίες του σώματος και του εγκεφάλου. Στο βρέφος που θηλάζει αποκλειστικά, οι αποθήκες σιδήρου εξαντλούνται μετά τους πρώτους 6 μήνες, γι’ αυτό και τροφές που είναι πλούσιες σε σίδηρο πρέπει να προηγούνται κατά την εισαγωγή των στερεών τροφών.
Εξοικείωση του βρέφους με τις γεύσεις
Οι ειδικοί δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στην εξοικείωση των βρεφών με τα λαχανικά, τα όσπρια, τα φρούτα, τα ψάρια και το ελαιόλαδο (και λιγότερο με το κόκκινο κρέας), τροφές που αποτελούν τις βασικές ομάδες τροφίμων στη Μεσογειακή Δίαιτα. Αυτό πρέπει να γίνει από τη βρεφική ηλικία αν θέλουμε το παιδί μας αργότερα να έχει καλή σχέση με τις παραπάνω τροφές. Όσο πιο νωρίς καταφέρουμε να εντάξουμε ευρεία ποικιλία τροφών στη διατροφή του βρέφους τόσο καλύτερα.
Τον πρώτο χρόνο της ζωής μας η διατροφή καλλιεργεί συμπεριφορές, γευστικές προτιμήσεις και διαιτητικά πρότυπα που παραμένουν αργότερα στην παιδική ηλικία και αποτρέπουν ή ευοδώνουν την ανάπτυξη της παχυσαρκίας, των νοσημάτων φθοράς, της αλλεργίας και άλλων νοσημάτων που μαστίζουν τον δυτικό κόσμο.
Αλλεργιογόνες τροφές
Παρά τις παλαιότερες συστάσεις για περιορισμό και καθυστέρηση της ένταξης στο διαιτολόγιο του βρέφους τις δυνητικά αλλεργιογόνες τροφές, όπως π.χ. τα προϊόντα του αγελαδινού γάλακτος, το αυγό, τα ψάρια, τη γλουτένη και τα ίχνη ξηρών καρπών, έχει παρατηρηθεί σημαντική αύξηση των ποσοστών εμφάνισης τροφικής αλλεργίας. Γι’ αυτό και πλέον συνιστάται οι τροφές αυτές να εισάγονται στη διατροφή του βρέφους όπως και οι υπόλοιπες στερεές τροφές και να μην καθυστερούν.
Προσοχή! Τα βρέφη που έχουν ήδη παρουσιάσει αλλεργία σε κάποια τροφή ή έχουν σοβαρή ατοπική δερματίτιδα που δεν υποχωρεί με τη θεραπεία, πριν δοκιμάσουν κάποια αλλεργιογόνα τροφή θα πρέπει να έχουν πρώτα εξεταστεί από ειδικό και υποβληθεί πιθανά σε εξετάσεις που θα κρίνει ο ειδικός.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
